این مقاله باید مورد توجه دوستان مبتلا به لوپوس قرار گیرد . دوستان مبتلا به لوپوس از نظر ابتلا به انواع ویروس ها ، قارچ ها و انگل ها و آلودگی ها باید کاملا از خود مراقبت به عمل آوردند :
اولین مشکلی که لباسها حتی لباسهای نو می توانند در افراد ایجاد کنند، آلرژی است. اما عوامل دیگری هم بهوسیله لباس منتقل می شوند که خطرناکتر هستند....
قارچ ها ی سطحی
قارچهای سطحی مانند تینهآ ورسیکالر یکی از این نمونههاست. تخمانگلها هم در برخورد با دستهای آلوده افراد، لباسها را آلوده می کنند. تفاوتی هم نمی کند این دستها متعلق به چه کسی باشد. فرد پارچهبافت، پارچهفروش، خیاط، فروشنده و افرادی که لباس را پرو کردهاند تا خود شما که لباس را برای خود، همسر یا فرزندتان خریداری می کنید.
انگل های مهم
از مهمترین انگلهایی که گستردگی جهانی نیز دارد، میتوان به انگل اکسیور یا کرمک اشاره کرد که انگل یا تخم آن بهراحتی با یک خارش مقعدی زیر ناخنها می رود و با دست زدن فرد آلوده به هر لباس یا هر جایی آنها را آلوده می کند. شپش و تخم آن نیز، یکی دیگر از این انگلهاست که در بعضی از مدارس و در برخی کشورها هنوز شایع است و می تواند بهراحتی از فردی به فرد دیگر و حتی با یک پرو ساده منتقل شود. بعد از بیماری های قارچی و انگلها، بیماری های ویروسی قرار دارند. ویروسها انواع زیادی دارند. از ویروس آنفلوانزا گرفته تا ویروس هپاتیت و... اگر لباسها به هر ترتیبی به ویروسها آلوده شوند، می توانند آلودگی را به افراد استفادهکننده از آن منتقل کنند.
میکروب های آلوده
میکروبها هم از طریق لباس افراد را آلوده می کنند اما میزان آلودگی به میکروبها به واسطه استفاده از لباس کمتر است.
مشکلات لباس های نو
این مشکلات مربوط به لباسهای نو بود. حال در نظر بگیرید که لباسهای کهنه و دستدوم یا در اصطلاح تاناکورایی، چه آلودگی هایی ایجاد خواهند کرد. قطعا خطر استفاده از این لباسها و انتقال بیماری ها بهخصوص بیماری های ویروسی و انگلی در آنها بسیار بیشتر است.
هرجایی ننشینید
مساله دیگری که متاسفانه بسیاری از وقتها می بینیم این است که افراد بهراحتی روی سطوح مختلف و آلوده مانند سطح زمین، روی پلهها، کف مترو و جاهای مختلف مینشینند بدون اینکه چیزی روی این سطوح پهن کنند. درنتیجه لباسی که بر تن دارند با آلودگیهایی که روی این سطوح است بهراحتی آلوده میشود. قطعا این قبیل مکانها که آلوده به خاک هستند از آلودگی بالاتری برخوردارند. در این صورت برخی بیماریهای انگلی دیگر، بیماریهای قارچی غیر از قارچهای سطحی، بیماریهای میکروبی که درخاک بهخصوص خاک مرطوب زندگی میکنند، فرد را آلوده میکنند. چون انتقال عوامل بیماریزا از خاک بیشتر است. بنابراین توصیه میکنم هر جایی ننشینید. چون کف کفشها آلودگی بسیار بالایی دارد. افراد با کفش به دستشوییهای عمومی میروند و انواع آلودگیها مانند سالمونلا، اشرشیاکولی، کلبسیلا و... به کف کفشهایشان چسبیده است و شما به راحتی روی این آلودگیها مینشینید، لباستان را آلوده میکنید، با لباس آلوده به خانه میروید و آنها را در جالباسی و در کنار سایر لباسها قرار میدهید و حجم انبوهی از عوامل بیماریزا را از خارج از منزل وارد خانه میکنید و باعث بیمار شدن خود و بهخصوص کودکان ونوزادانتان میشوید.ضمن اینکه برخی ازآلودگیهای لباس با شستشوی معمولی از بین نمیروند، مگر آنکه درجه حرارت آب بالا باشد یا ازموادضدعفونیکننده استفاده شود.
لباس کار را در منزل نپوشید
توصیه دیگرم مربوط به افرادی است که در محل کارشان از لباس کار استفاده میکنند. این افراد باید قبل از رسیدن به منزل، لباس کارشان را دربیاورند، دست و صورتشان را بشویند، کفشهایشان را تعویض کنند، اگر محل کارشان حمام دارد ابتدا دوش بگیرند و بعد به منزل بروند. زیرا محیط کارخانه، کارگاهها و... علاوه بر آلودگیهای میکروبی، انگلی و ویروسی آلوده به مواد سمی و صنعتی هم هستند. درنتیجه با انتقال آنها احتمال بیمارشدن افراد بهخصوص افراد خانواده افزایش پیدا میکند، بنابراین هیچگاه با لباس کارتان به منزل، رستوران، اتوبوس، مترو و... نروید. حتی لباستان را برای شستشو به خانه نبرید.
با لباس بیمارستان خانه نروید
مطلب مهم دیگر مربوط به کسانی است که به ملاقات بیماران در بیمارستانها میروند. بسیاری از افراد به واسطه همین لباسهایی که بر تن دارند، مقدار زیادی از عفونتهای بیمارستانی را که به انواع آنتیبیوتیکها مقاوم شدهاند به خانه میبرند. درواقع ملاقاتکنندگان با نشستن روی تخت بیماران و صندلیها، دستزدن به دستگیرهها، تخت بیمار و سایر سطوح و حتی انداختن موبایلهایشان روی تخت بیمار یا قرار دادن آن در قسمتهای دیگر بهراحتی به آلودگیهای بیمارستانی و میکروبها مبتلا میشوند. خود موبایل که امروزه همه افراد در دست دارند، یکی از کانونهای عوامل بیماریزا و عامل پراکندهکردن انواع میکروبها، ویروسها و انگلهاست.
زمان شستشو متغیر است
برای شستشو میزان و مدتزمان شستشوی لباسها بستگی به فرد، کارش و اینکه با لباسهای مختلف به چه جاهایی میرود، دارد. معمولا بهتر است هر لباسی حداکثر بیش از 2 روز پوشیده نشود. زیرا هم خود فرد باید تمیز و عاری از بوی عرق باشد و هم اینکه وقتی لباس کثیف است، آلودگیها را بیشتر به خود جذب میکند. روپوش یا لباس مدرسه دانشآموزان هم که همه جا مینشینند، با هم گلاویز میشوند، روی زمین میافتند، از توالت عمومی استفاده میکنند و کمتر بهداشت را رعایت میکنند، بهتر است یک روز در میان شسته شود.
از هر جا لباس نخرید
به همه مردم توصیه میکنم لباسهایتان را از جاهایی خریداری کنید که لباسها در معرض گردوخاک و دود و آلودگیهای مختلف نباشد. بارها در سطح شهر دیدهایم که فروشندهها روی سطح خاک و خیابان یک تکهپارچه انداخته و لباسهایشان را برای فروش بدون آنکه پوششی داشته باشد، روی آن میریزند و رهگذران مختلف با دستهایی که قطعا میتواند به انواع عوامل بیماریزا آلوده باشد آنها را زیر و رو میکنند. بهتر است در نگهداری لباسهایتان هم دقت فراوانی به خرج دهید زیرا هوا و زمین آلوده بهراحتی لباس را آلوده و خود ما را بیمار میکند. لباسهایتان را در جای محفوظی نگهداری کنید تا باعث آلودگی یا انتشار آلودگی نشوند. در شستشوی لباسهایتان نهایت دقت را بکنید. بهتر است با ماشین لباسشویی و با درجه حرارت بالا، لباسها را بشویید و بعد لباسها را اتو کنید زیرا بسیاری از تخم انگلها با شستشو نیز از بین نمیروند و لباس حتما باید اتوی داغ شود. به هر جا دست میزنید، بهخصوص هنگام غذاخوردن دستهایتان را بشویید و به هیچ وجه دست هایتان را با لباس خشک نکنید.
برگرفته از : پایگاه اطلاع رسانی هفته نامه سلامت
دکتر
هوشنگ ساغری متخصص عفونی و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران